Versos que inspiran un poema

Poema de Martín García Prieto (3º de ESO)
Teño a certeza 
de que toco algo que me ve.
E eu sen ollos cos que poder miralo.   
                                       Eva Veiga.


Teño a certeza
de que toco algo que me escoita
e eu sen oídos cos que escoitalo.

Teño a certeza 
de que toco algo que me fala
e eu sen lingua coa que falarlle.

Teño a certeza
de que chupo algo que me ve
e eu sen gusto co que saborealo.

Síntome illado de toda a humanidade,
non podo escoitala e falarlle,
nin mirala ou saboreala.

Estou dentro dun caparazón
falto de buracos.
E os meus sentidos 
están borrados.